บันทึกของ Bjorn Seligsson 3

การต่อสู้กับมันยังไม่จบ
แม้จะยืมพลังของอัศวินศักดิ์สิทธิ์ผู้รอบคอบ เพกาซัสหนึ่งคู่ และมังกรที่ราวกับประกายแสงแล้ว
ก็ยังไม่อาจทำลายล้างได้

พวกเพกาซัสสร้างคืนฤดูหนาวที่ไม่มีวันสร้างโอบล้อมเกาะ
ราวกับจะขังมันไว้ไม่ให้หนีไป
เพกาซัสสีดำหลอมรวมกับรัตติกาล แล้วจากไปยังที่ไหนสักแห่ง
ดินแดนนี้หยุดนิ่ง ไม่อาจมอง และไม่อาจออกจากเกาะได้

อัศวินศักดิ์สิทธิ์ละอายต่อความผิดพลาดของตน
แบ่งร่างออกเป็นสอง เพื่อไม่ให้เกิดความปรานีขึ้นมาอีก

มังกรประกายแสงสลายตัวกลับไปสู่ปลายขอบฟ้า
พอลองคิดดู ที่ตอนนั้นจู่ ๆ มังกรก็ทะยานกลับมา
เป็นเพราะมันสัมผัสได้ถึง |เวลานั้น| รึเปล่า

และแล้วก็มาถึงปัจจุบัน
ตอนนี้มันก็ยังหลับอยู่

ที่ฉันปกป้องดินแดนนี้
สุดท้ายแล้วเป็นเพราะความรับผิดชอบเหรอ
ไม่หรอก

ไม่ว่าจะพูดจาให้ดูดียังไง ก็ปิดไม่มิด
สุดท้ายฉันก็แค่อยากพบผู้แข็งแกร่งเท่านั้นสินะ